Nu het lente is denk ik weer terug aan de tijd, dat onze Lenthe geboren werd. In de lente :-). Daarom wilden we een gele babykamer. We wisten overigens niet of ze een jongen of meisje zou worden, dus ik hield het neutraal. Wel wisten we al, dat als ze een meisje zou zijn, ze ook de naam Lenthe zou krijgen. Dan zou dat geel extra goed passen. Het was nog best een klus om gele accessoires te vinden in 2012. Geel was toen helemaal niet zo’n populaire kleur. Het is me toch gelukt om een leuk kamertje te maken, maar tegenwoordig vind je wel veel meer mooie gele spulletjes. Ik heb wat research gedaan voor jullie en de leukste items bij elkaar gezet. Inclusief verkooppunten! Morgen zal ik een foto plaatsten van mijn eigen gele kamertje…

Hormonen en bekkeninstabiliteit is geen goede combinatie kan ik je melden.
Doordat ik minder mag (kan) irriteer ik me mateloos aan mezelf. Dit is zo niet mij. Ik wil gewoon mijn ding kunnen doen. Maar helaas zal ik me moeten beperken tot wat ik wel kan. Helaas is Erik weer de klos en moet hij weer taken van me overnemen. Waar ik van baal uiteraard. Maar ja heb weinig keus nu.
Volgende week naar de bekkentherapeut. Ben benieuwd, heb geen idee wat ik kan verwachten. Hoop maar dat het minder erg is dan dat het nu lijkt. En dat het met behulp van wat oefeningen beter gaat.

Afgelopen week moest ik weer een keer naar mijn eigen gynaecoloog. Het was inmiddels 4 weken geleden dat ik geweest was dus was wel benieuwd. Schrik altijd van het gewicht wat ik daar op de weegschaal zie staan en zeker als het ergens midden op de dag is 😉 Thuis weeg ik altijd ‘s ochtends en ik ben nu 8,5 kilo aangekomen. Opzich valt het met nog mee tot nu toe. Ook wordt m’n bloeddruk altijd gemeten en dat was minder deze keer. Hij was namelijk wel aan de ruime kant nu. Dus moet al weer binnen 2 weken terug komen om nogmaals te controleren. Ik hoop dat tie dan weer wat gezakt is, maar we gaan het zien volgende week.
Afgelopen zaterdag had ik het vrijgezellenfeestje van mijn zusje, ze gaat over een maand trouwen. Ik ben alleen naar het eten geweest want ze ging een flink actieve activiteit doen. Het was zeker wel gezellig maar ik kon na een uur al niet meer zitten op de cafe stoelen van het restaurant. Die bekken pijn komt dan toch weer sneller op dan dat ik dacht. Eigenlijk gaat het de afgelopen best goed, door te letten op mijn houding lijkt het er op dat ik toch minder last heb. ‘s Avonds terug moest ik de trein nog halen, ik had wel 9 minuten om vanaf het centrum van Utrecht bij de trein te komen. Oeps dat werd rennen naar de bus en naar de trein. En dat vond mijn lichaam en de kleine meid niet leuk. Het kwartier erna heb ik echt bij zitten komen.

Afgelopen week begon niet zo fijn. Ik ging weer een ochtendje naar het werk maar ik zou nog het laatste stukje met het ov gaan. Zodra ik in de trein zat werd ik toch misselijk en kreeg pijn in mijn buik. Zodra ik op mijn werk was ben ik gaan liggen, maar na een half uur liggen en inmiddels ruim ander half uur later nadat het begon. Toch maar even langs mijn leidinggevende en uiteindelijk toch maar even de afdeling verloskunde gebeld. Hoewel ik in het ziekenhuis waar ik werk niet onder controle ben mocht ik toch even langs komen. Vervolgens heb ik ruim een half uur aan het CTG gelegen om te kijken naar de hartslag van de baby en of ik weeën had. Maar dit was allemaal goed. In eerste instantie kunnen ze pas vanaf 26 weken een CTG maken maar ze gingen het toch proberen en het lukte dus. Vervolgens kwam de gynaecoloog langs en die wilde samen met de verloskundige kijken of mijn baarmoedermond nog dicht was en of ik geen bloedingen had bij de placenta. Dus ik kreeg een inwendige echo om deze dingen te beoordelen. En daarna gingen ze nog uitwendig kijken of het kindje verder goed groeide en bewoog. Alles was gelukkig goed. Dus ik mocht weer gaan. Tussendoor had de verloskundige wel nog gezegd dat ze al een bedje gereserveerd had op de afdeling, erg fijn om te weten dat ze door wat ik vertelde dacht dat het foute boel was. Maar gelukkig mocht ik weer gaan. Wat het geweest is weet ik niet, maar afgelopen week heb ik nog een aantal keren dezelfde soort pijn in mijn buik gehad gelukkig niet zo heftig als die dag. Dus afgelopen week was het erg rustig aan doen en is er verder niet zoveel gebeurd. Komende week moet ik weer naar mijn eigen gynaecoloog, ik ben benieuwd wat die zegt. We wachten af.

In de afgelopen week ben ik bezig geweest met het schilderen van de commode en de kast. En het is bijna af. Wat een werk zeg maar goed ik ben weer ff bezig geweest, rustig op m’n gemakje heb ik alles geschilderd. Op de meest gekke manier want de commode lag op zn achterkant op 2 krukjes, hierdoor hoefde ik niet te bukken waardoor ik makkelijk kon schilderen. De laadjes schilderde ik buiten op de containers of op de buiten tafel en zo ook de kastdeur. Tja je wordt best creatief met bedenken hoe je wel op hoogte kan schilderen 🙂 En het resultaat mag er zijn. Nu alles nog op zijn plek zetten en dan eens bedenken wat we met de rest van de kamer willen, wat voor kleur gordijnen bijvoorbeeld. Nu hangen er witte rolgordijnen van de ikea simpel en effectief maar niet echt mooi, dus gordijnen zouden het wel afmaken. Zo ook een kastje of plankje voor boven de commode. Wordt weer vervolgd.

Een week die rustig begon. En ook redelijk rustig eindigde. Van de week weer bij de verloskundige geweest en de kleine meid doet het prima. Met mij gaat het wat minder, sinds een week of twee wat last van mijn bekken. Met name als ik aan het werk ben. Aangezien ik geen zin heb in bekkeninstabiliteit, heb ik gevraagd aan de bedrijfsarts of ze naar mijn houding wilde komen kijken. Mijn bureau staat inmiddels op de allerlaagste stand en mijn stoel is hier aan aangepast. Inmiddels gaat het wel beter, maar ik moet tillen zoveel mogelijk proberen te vermijden, handig ook met een dreumes in huis. Maar goed ik doe mijn best en de ene dag gaat het beter dan de andere dag.
Als het wel erger wordt moet ik op zoek naar een bekkentherapeut. Hoop dus heel erg dat het zo blijft.

Woensdag de 20 weken echo gehad, maar ons kleine meisje is nu al eigenwijs. Ze lag met haar buikje naar mijn rug toe. Waardoor het hartje, de lippen en het geslacht niet te zien waren. Nu is dat laatst eigenlijk niet meer van belang. Maar ja check check dubbelcheck. Het hoofdje en het ruggetje waren wel allemaal in orde. En de rest waar naar gekeken was ook. Wel moest ik nog even springen, in de hoop dat de baby zou draaien. Ben blij dat dat overigens niet is vastgelegd. Erg charming zal het niet geweest zijn met een broek op mijn enkels 😛
Helaas moest ik wel weer terug komen, want het hartje en de lippen moeten echt gecontroleerd worden. Vrijdags ben ik terug geweest, helaas moest ik alleen, half twaalf is een rottijd voor Erik om weg te gaan van zijn werk. En Luca ging bij mijn vriendinnetje spelen, want hij mocht niet mee. De echoscopiste riep me bij mijn aangetrouwde naam en omdat ik dat niet gewend ben, zei ik daar wat van. Dat had ik beter niet kunnen doen, want ik kreeg de wind van voren. Ik stond verkeerd geregistreerd nu en er hing nu een verkeerd nummer aan mijn naam gekoppeld. Voor zover ik weet is het nog nooit een probleem geweest in het ziekenhuis, maar goed. Dit keer kon het hartje wel bekeken worden, ook al zat mijn buikwand in de weg, waardoor ik het gevoel kreeg dat ze me te dik vond. Ik ben niet de slankste, maar vond dit niet leuk om te horen. Het gezichtje was ook moeilijk te zien, daardoor moest ze met dat echoding op mijn buik meppen. Vond het niet echt een fijn gevoel, maar dacht dat het haar manier was om de baby te laten verplaatsen. Uiteindelijk lukte het ook om de lippen te zien. Alleen het geslacht was weer moeilijk, helaas. Werd me nog wel even medegedeeld dat het niet normaal is om bij de 20 weken echo naar het geslacht te kijken. Vond dat heel raar, want er is woensdag geen probleem van gemaakt, sterker nog, er is toen zelfs om gevraagd. Kortom een nare ervaring dus met deze echoscopiste. Volgende keer hopelijk een andere.

De tweede mijlpaal deze week. Alweer 20 weken zwanger, nog 20 weken te gaan ongeveer. Het optellen verandert zo meteen langzaam in aftellen. Voorlopig doe ik nog even beide, anders gaat het wel heel snel. En aangezien dit mijn laatste zwangerschap is, wil ik wel optimaal genieten van die laatste 20 weken.
De zwangerschap wordt voor Erik ook steeds leuker. Van de week heeft hij de kleine meid voor het eerst gevoeld. Blijft toch een bijzonder moment als hij daar ook van mee kan genieten. Ook geniet hij van het uitzoeken van kleertjes voor de kleine meid. Van de week zocht hij een superleuk shirtje uit.

Ja eindelijk, we zijn over de 24 weken heen. En net voor de 24 weken heeft mijn man eindelijk de klein meid echt goed gevoeld. Ze was heel hard aan het trappen, ik legde zijn hand op mijn buik en ik hoefde niet eens meer te zeggen wanneer die het moest voelen zo duidelijk waren de schoppen. Ook ben ik deze week begonnen met de zwangerschapscursus, dit viel nog best tegen hoe wel het eigenlijk niet heel veel voorstelde, het is vooral veel bewegen en stappen opzij en we deden wat grondoefeningen. Verder op de cursus ook een leuke meid tegen gekomen die een dag eerder uitgerekend is dan ik en ze woont in hetzelfde dorp. Helemaal leuk om iemand te hebben waar je mee naar de cursus gaat die gelijk met je op loopt. Het lente weer doet me ook goed, heb echt zin om weer wat te doen en mijn bekken lijkt nu ook ietsje beter te gaan. Op naar week 25! Volgende week een update van de te schilderen meubeltjes.