Afgelopen week begon niet zo fijn. Ik ging weer een ochtendje naar het werk maar ik zou nog het laatste stukje met het ov gaan. Zodra ik in de trein zat werd ik toch misselijk en kreeg pijn in mijn buik. Zodra ik op mijn werk was ben ik gaan liggen, maar na een half uur liggen en inmiddels ruim ander half uur later nadat het begon. Toch maar even langs mijn leidinggevende en uiteindelijk toch maar even de afdeling verloskunde gebeld. Hoewel ik in het ziekenhuis waar ik werk niet onder controle ben mocht ik toch even langs komen. Vervolgens heb ik ruim een half uur aan het CTG gelegen om te kijken naar de hartslag van de baby en of ik weeën had. Maar dit was allemaal goed. In eerste instantie kunnen ze pas vanaf 26 weken een CTG maken maar ze gingen het toch proberen en het lukte dus. Vervolgens kwam de gynaecoloog langs en die wilde samen met de verloskundige kijken of mijn baarmoedermond nog dicht was en of ik geen bloedingen had bij de placenta. Dus ik kreeg een inwendige echo om deze dingen te beoordelen. En daarna gingen ze nog uitwendig kijken of het kindje verder goed groeide en bewoog. Alles was gelukkig goed. Dus ik mocht weer gaan. Tussendoor had de verloskundige wel nog gezegd dat ze al een bedje gereserveerd had op de afdeling, erg fijn om te weten dat ze door wat ik vertelde dacht dat het foute boel was. Maar gelukkig mocht ik weer gaan. Wat het geweest is weet ik niet, maar afgelopen week heb ik nog een aantal keren dezelfde soort pijn in mijn buik gehad gelukkig niet zo heftig als die dag. Dus afgelopen week was het erg rustig aan doen en is er verder niet zoveel gebeurd. Komende week moet ik weer naar mijn eigen gynaecoloog, ik ben benieuwd wat die zegt. We wachten af.
