We zijn begonnen met het opruimen van de rommelkamer, want tenslotte moet daar over een week of 15 een klein meisje komen te liggen. We hebben nog genoeg te doen maar het begin is in ieder geval gemaakt. Als de kamer klaar is zal ik daar uiteraard een foto van posten. Ondertussen gaat het steeds slechter met mijn bekken. Terwijl Erik puin ruimde met een vriend, ging ik shoppen met een vriendin. Helaas hield ik langer dan een uur niet vol, maar slaagde toch, zowel voor Luca als voor mijn buikmeisje. En hoewel ik het haat om toe te moeten geven dat ik niks kan, moet ik er toch echt aan geloven. Van de week voor het eerst bij de bekkentherapeut geweest en nu blijkt de linkerkant van mijn bekken ontzet te zijn. Met veel oefeningen zou de pijn draaglijker moeten worden. Dus daar gaan we voor. Ook ben ik door de bedrijfsarts teruggezet in uren. Vond dat wel even moeilijk, want ik laat toch mijn collega’s in de steek, althans zo voelt het voor mij. Maar merk wel dat als ik thuis kom ik echt wel toe ben aan die paar uurtjes even helemaal niks en dat is dan wel een fijn gevoel. Ik doe dan wel trouw mijn oefeningen, zodat ik daar na gewoon even helemaal niks hoef.
