De week van de uitslag van het bloedonderzoek en de nekplooimeting voor de combinatietest. Een spannende week dus. Ondanks dat ik weet dat het een kansberekening is, hoop ik op goed nieuws. Na binnen geroepen te zijn in de onderzoekskamer, moet de echografiste eerst de echoapparatuur goed zien in te stellen. Wij hebben namelijk de primeur. Een nieuw apparaat! Er zou een applicatiebeheerder komen, maar zoals ik wel gewend ben kwam ze niet. Uiteindelijk heeft de echografiste het apparaat ingesteld aan de hand van mij en de baby. En dat is goed gelukt geloof ik, ondanks dat de baby lui was en bleef slapen. Na diverse pogingen om hem wakker te maken, rekte de baby zich uiteindelijk helemaal uit en kwam er wat beweging in. Nu kon ze goed de nekplooimeting doen. Na een halfuurtje was het hele onderzoek klaar. En kregen wij een echo en een mooie berekening mee naar huis, een kans van 1 op 4000 dat ons kindje het syndroom van down heeft. Ik vind het een enorme geruststelling. Ok er is nog een kansje maar dat is wel zo klein, dat ik daar verder niet bij stil wil gaan staan.
Nu mogen we wachten op de volgende afspraak, bij de verloskundige. Maar meer daarover in de blog van week 15!
