’s Avonds aan tafel zegt mijn man ineens: wanneer gaan we het de kindjes vertellen? “Wat vertellen” zegt onze oudste dochter meteen. Ze roert in haar nasi. Ik kijk mijn man aan: nu? We moeten het toch een keer vertellen en mijn buik begint al aardig te groeien. We kunnen het niet lang meer verbergen. Mijn man vertelt het. Onze oudste dochter begint meteen je juichen, o wat is ze blij! Onze zoon van 4 lacht even en maakt zich dan weer druk over de hammetjes in zijn nasi. De jongste van 2 herhaalt als een soort mantra: mama baby buik, ikke baby vasthouwe. Ze vinden het leuk, gelukkig!
