We spreken af de vakantie af te wachten. Pas een echo daarna. Er is altijd nog een kans dat het misgaat. Ik heb immers 5 miskramen gehad. Na de vakantie weten we meer. Dan zien we wel verder.
Ik vind het moeilijk. Ik weet dat ik misselijk ga worden. En moe. Op vakantie. Toch weet ik ook dat dit voor nu de beste beslissing is. Voor de tent met de zon op onze bol en volledig ontspannen, kunnen we verder praten. Ik twijfel wel over vanalles. Drink ik wijn, of niet? Ga ik foliumzuur slikken of niet? Als we dit kindje houden, heeft het net zo veel rechten als mijn andere kinderen. Dus ja. Ik ga me toch maar gedragen zoals een zwangere. Ook al is het gek. Het grootste gedeelte van de tijd negeer ik mijn zwangerschap. Als ik een borrel heb om de vakantie in te luiden drink ik sap. Ik ben met de auto, dus ik hoop dat het niemand opvalt.
