’s Avonds in bed hebben we een gesprek. Er vloeien veel tranen. We zien zo op tegen wat komen gaat, maar we beseffen allebei dat een abortus geen optie is. Dit kindje moet blijkbaar bij ons komen. We sluiten het in ons hart. Ons 4e kindje is welkom. Ik ben opgelucht dat er eindelijk een beslissing is. Natuurlijk zijn onze angsten over de toekomst niet meteen verdwenen. Maar we houden van elkaar, en liefde overwint alles. Samen kunnen wij dit aan. We beginnen praktische oplossingen te bedenken voor problemen. We moeten gaan rondvragen wie er een maxicosi te leen heeft bijvoorbeeld. En een voedingskussen. Een babybadje. Positiekleding. We hadden immers al een heleboel weggedaan. Nadenken over hoe het huis in te richten als nr 4 een plekje nodig heeft. Het komt vast goed allemaal.
