Vandaag is de echo in het ziekenhuis. De kindjes zijn bij opa en oma, zodat we even rustig samen kunnen gaan. We worden te laat binnen geroepen en daardoor verloopt het allemaal wat rommelig. Wij moeten namelijk weer op tijd weg vanwege een andere afspraak. De echo wordt gemaakt en we zien meteen een prachtig compleet kindje. Het beweegt actief, heeft beentjes, armpjes, handjes en voetjes. Ik weet meteen heel zeker dat ik dit kindje nooit van mijn leven uit mijn buik kan laten halen. Echt niet.
