De misselijkheid en vermoeidheid bouwt zich nog steeds op. Ik ervaar dat als best wel zwaar. Zeker nu het gewone leven weer begint en ik moet werken. Zwanger zijn met 3 kinderen de hele dag om je heen is ook best pittig. Af en toe zet ik ze even voor de televisie, zodat ik een uurtje kan liggen. Gelukkig hebben ze inmiddels allemaal een leeftijd waarom dat ook kan. En dan hebben we de nekplooimeting. Het is sowieso leuk om weer even naar dit kindje te spieken. De echoscopiste meet de nekplooi, die is ergens tussen de 1,2 en de 1,5 mm. Dat is goed. Het wordt nu opgestuurd naar het RIVM en gecombineerd met het bloed. Als het goed is, krijg ik einde van de middag de uitslag per teloon. Ik vind het heel spannend…
