De bruiloft van mijn zusje kwam steeds dichter bij. Mocht ik naar huis of niet? Als ik alleen nog maar stolsels verloor mocht ik met ontslag, prompt daarna dus nog een stolsel van een kiwi grote, zou de arts toch zeggen dat ik moet blijven… Maar donderdag kreeg ik toch het verlossende bericht dat ze het veilig vonden dat ik naar huis zou gaan. Met wel een aantal voorwaarden, thuis mocht ik niks doen, geen huishoudelijke dingen, geen boodschappen helemaal niks. ‘s Morgens had ik mijn schoonvader al een rolstoel op laten halen want de dag er na zou mijn zusje trouwen en lopen mocht ik ook niet te lang alleen in en om het huis. De bruiloft van mijn zusje heb ik meegemaakt welis waar in een rolstoel maar ow wat was ik blij dat ik erbij kon zijn. Nu is het wachten hoe het de komende week gaat. Ik heb alweer een controle afspraak staan met een groeiecho en dit is voor ons wel erg spannend. Is de kleine meid toch goed aan het groeien of blijft ze achter lopen. Dit weten we volgende week. Voordat ik weer in het ziekenhuis terecht kom hebben we eerst de geplande shoot van een week ervoor ingehaald. Welis waar met rolstoel naar de plek gereden maar wat fijn dat ik nu toch foto’s ook samen met m’n man heb.
Ik heb geduurde mijn zwangerschap dit ook gehad wisten geen oorzaak, maar dat verlies kan wel prikkeling geven waardoor je weeen krijgt. Gelukkig ben je al 32 weken onze zoon is met 29 weken geboren. Veel sterkte liefs