Skip to main content

Judith blogt: Tranen

By Blog No Comments

dropsMijn man slaapt nog. Ik ren naar boven en roep: “We hebben een probleem!” Slaapdronken kijkt hij op. Hij snapt er niks van. Ik pak zijn telefoon om licht te maken en laat hem de test zien. Ook hij schrikt. Verslagen zitten we op de bedrand. “Ik wil dit niet” zegt hij. Ik zeg dat ik het ook niet wil. Ik voel me raar. Geen idee wat te doen. Als we het niet willen, betekent dit dat we het weg moeten laten halen. Dat idee stop ik gauw weg. Ook dat wil ik niet! Ik besluit te gaan douchen en er niet meer aan te denken. Een van onze andere kinderen wordt wakker, dus de ochtendroutine begint. En ik moet naar mijn werk. Ik ga aan de slag. Vlak voor ik naar mijn werk ga moet ik plotseling huilen. Ik pak mijn man vast. Hij fluistert in mijn oor: “het komt wel goed”.

Judith blogt: onverwacht zwanger van nummer 4

By Blog No Comments

zwangerschapstest positiefHalf juli. Ik verwacht deze week ongesteld te worden. Ik heb het allemaal niet zo bijgehouden, maar ik weet wel dat ik voor de vakantie nog ongesteld zou worden. En daarna pas weer na de vakantie.

Ik vind het lang duren. Straks gaat mijn hele planning door de war en moet ik toch nog tampons meeslepen als we gaan kamperen.  Meestal heb ik een paar dagen van te voren al bruin bloedverlies, en nu is er nog steeds niets. Raar. Als ik die ochtend wakker word en in de badkamer sta, valt mijn blik op een oude zwangerschapstest. Hij ligt er al 3 jaar, en is over datum. In een opwelling besluit ik ‘m te doen. Ik verwacht 1 streepje te zien en te kunnen concluderen dat mijn cyclus wat langer is dan normaal door stress ofzo. Terwijl ik verder plas en het staafje voor me op de grond leg, zie ik direct een tweede streepje verschijnen. Hè? Hoe kan dit? Ik kan toch niet zwanger zijn? Wij gebruiken condooms! Ik schrik me rot en staar met open mond naar het streepje. En nu?

Charlie blogt: 9 weken en 2 echo’s!

By Blog No Comments

muisjesDaar wa2 ik weer! Tijd voor een zwangerschapsupdate! Inmiddels ben ik 9 week zwanger en hebben wij er al twee echo’s op zitten. De eerste echo hadden wij met 6+6 weekjes en de tweede echo met 7+6. Het is heel fijn om ons kleine mini mensje te zien, en het was ook heel fijn dat op de eerste echo gelijk een kloppend hartje aanwezig was. Geen spanning meer, alleen maar genieten van een klein flikker lichtje. Die week erna was ons kindje al een stuk groter en begon ons doperwtje op een echt mini mensje te lijken, met nog steeds een mooi kloppend hartje. Ons kindje maakt het goed!

Met mij gaat het een stukje minder, ik heb regelmatig knuffelsessies met de wc en de bank is een heerlijke plek om te liggen. Maar het is het allemaal waard, rond 1 april hebben wij er een wondertje bij en dat vergeten we dit ellendige gevoel snel weer. Aanstaande maandag hebben wij de derde echo en ik kan niet wachten! Onze zoon gaat dan ook mee, en ik ben benieuwd wat hij ervan vind.

Charlie blogt: 7 weken zwanger!

By Blog No Comments

je komt er aanWat voel ik me gezegend de laatste tijd, ik had namelijk het zwanger raken dit jaar al een beetje opgegeven en op dat moment mocht ik een positieve test vasthouden. Inmiddels ben ik volgens eigen berekening in week 7 aangekomen en ik vond het tijd voor een update.

Hoe ik me voel

Heel eerlijk? Naast angst want met 5 week 6 dagen verloor ik wat bloed en geluk voel me verschrikkelijk. Ik ben zo misselijk dat ik eigenlijk de hele dag alleen maar een beetje op de bank hang. Gelukkig kan dit op dit moment maar na komende week moet ik weer aan het werk en is het uit met de pret. Ik ben dan ook van plan om dit dinsdag aan te geven bij de verloskundige.

Aanstaande dinsdag hebben wij onze eerste echo gepland staan, super spannend! Het is natuurlijk een ‘positief’ teken dat ik nu zo misselijk ben, toch laat het beetje bloedverlies en de eerdere miskraam mijn angst groot.

Nog twee nachtjes slapen en dan mogen we een kijkje nemen in mijn buik en hopelijk zien we dan een prachtig knipperlichtje!

Een unieke geboorteslinger als eye-cather bij de geboorte!

By Blog No Comments

Hoera, jullie zijn zwanger! Eerst moet je Geboorteslingers  amisschien wennen aan het idee, maar al snel ga je dingen plannen, aanschaffen en bedenken. Niets leuker dan de voorpret, want je wilt alleen het beste en het leukste voor je kind. Één van de dingen die dan voorbij komt is de vraag: hoe gaan we de geboorte zichtbaar maken in de straat? Een van de mogelijkheden is om bijvoorbeeld een geboorteslinger voor je raam te hangen. Deze kun je via Slingerland Tekstslingers bestellen in allerlei uitvoeringen. Je kunt hem helemaal zelf naar je eigen smaak ontwerpen, dus jullie slinger wordt helemaal uniek, net zo uniek als jullie baby…

Charlie blogt: ik ben zwanger!!

By Blog No Comments

we hebben net ontdekt dat jij er aan komt kaartEigenlijk wilde ik nog gaan vertellen over ovulatie testen en hoe dat bij ons ging. Maar dat blogje weegt absoluut niet op tegen het mooie nieuws wat ik nu mag gaan vertellen. Ik ben zwanger!

7 maanden na mijn miskraam mag ik weer een positieve test vasthouden, en groeit er weer een wondertje onder mijn hart, in mijn buik. Tranen lopen over mijn wangen van geluk, maar ook mijn glimlach is niet van mijn gezicht af te krijgen. Zouden we nu wel een plakbaby hebben? Mogen wij komend voorjaar genieten van een nieuw gezinslid? Ik hoop het zo!

Op het moment dat ik dit blogje typ ben ik 3 weken en 5 dagen zwanger, na onze vakantie ga ik contact opnemen met de verloskundige maar eerste even genieten van onze vakantie.

Ik ga even verder zwijmelen!

PS deze leuke Milestone Pregnancy Cards koop je bij Ikbenzomooi.nl 

 

Charlie blogt: ronde 6

By Blog No Comments

Was ik er deze maand zo van overtuigd dat het nu wel gelukt was kreeg ik helaas weer een domper. Maandag de 23ste was mijn NOD, en de dag ging voorbij zonder een drupje bloed, ook de 24ste en de 25ste gingen voorbij zonder maar een drupje bloed en toen was het de 26ste. Ik stond op het punt om te gaan testen, toen ik op de wc iets zag wat ik niet hoopte te zien. Helaas ook deze ronde ben ik wederom weer niet zwanger geraakt.

Wel is mijn lichaam nog helemaal in de war, mijn menstruatie is anders, dan ik gewent ben en ik denk dan ook sterk dat dit nog de naweeën zijn van mijn miskraam. Mijn man en ik hebben het er samen over gehad en willen deze maand ovulatie testen gaan proberen, en om het nog vaker samen gezellig te hebben. Tja en verder is het wel afwachten.

Charlie blogt: ik ben misselijk!

By Blog No Comments

to be continuedNog 5 dagen tot mijn NOD. En het gekke is deze keer vind ik het echt weer spannend, waarom? Ik ben sinds vandaag ontzettend misselijk, en de vermoeidheid is ook sinds twee dagen rijkelijk aanwezig. Ik ga het liefst om half 9 op bed ’s avonds. Iets wat ik niet gewend ben van mezelf, want meestal kruip ik er rond een uurtje of 12 in. De misselijkheid is ook heftig, in de vroege ochtend sta ik te kokhalzen en blijf ik een tijdje misselijk. Zoals jullie wel zullen begrijpen draait mijn hoofd nu overuren, zal ik dan toch deze ronde zwanger zijn geraakt? Of houdt mijn lichaam mij voor de gek en begint mijn maandelijkse feestje maandag gewoon? Hopelijk nemen de symptomen allemaal toe en kan ik volgende week gaan vertellen dat ik deze maand wel zwanger ben geraakt. Al ben ik stiekem wel bang dat ik wederom teleurgesteld ga worden. We zullen het zien, to be continued

Marieke blogt: week 35

By Blog No Comments

echo 35 wekenWat begon als een rustige week, werd ineens erg hectisch. Aangezien ik een fanatieke verloskundige heb, hadden wij op 2de Pinksterdag de 34 weken groei echo. Ik was erg benieuwd naar de beentjes, want die waren bij de vorige echo aan de te korte kant.
Na de standaard controle, mocht ik gaan liggen. Ze voelde eerst aan mijn buik en zij al meteen dat de baby nog niet was ingedaald. Ze zette het echo-apparaat op mijn buik en hetgeen wat ik ‘s ochtends al vermoedde, wordt werkelijkheid. De kleine meid ligt in stuit, althans een soort van. Ze ligt met haar voetjes naar beneden. ‘ s Ochtends hadden we al gevoeld dat er iets hards bovenin lag en dat het niet haar billen of rug was.
Ook constateerde de verloskundige dat het hoofdje van de baby wat aan de kleine kant was. En dat we ons daar niet meteen zorgen over hoefden te maken. Toch wilde ze ons per direct overdragen aan de gynaecoloog. In eerste instantie vanwege de stuitligging, maar toch ook om nog een keer naar het hoofdje te laten kijken. Ze belt meteen het ziekenhuis en ik word dezelfde middag nog teruggebeld door het ziekenhuis. Helaas kunnen ze geen afspraken maken, want het is voor hun een zondag. Ik begrijp dit. En vraag of ze dit terug willen koppelen aan de verloskundige, want zij is ook degene die de afspraak moet maken. Vervolgens krijg ik een telefoontje van de verloskundige dat ik dinsdag door hun teruggebeld wordt.
Dinsdagmiddag heb ik nog steeds niks gehoord en bel ik zelf naar de verloskundige. Ze heeft het druk, maar gaat zodra het kan voor me bellen. Iets na vieren krijg ik een belletje dat de afspraken geregeld zijn. Woensdag mag ik naar de klinisch verloskundige en donderdag naar de diabetesverpleegkundige en de diëtiste, omdat mijn bloedwaarden weer hoger waren dan eigenlijk mag. Maar daarover volgende week meer.

Als we bij de klinisch verloskundige zijn, krijg ik opnieuw een echo en tot onze grote verbazing, is de dame weer gedraaid, gelukkig! Nu maar hopen dat ze zo blijft liggen, zodat ik op de natuurlijke manier kan bevallen.
Verder heb ik mijn wensen kenbaar gemaakt en alles staat in mijn dossier. Over twee weken mag ik terug komen bij dezelfde verloskundige. En de hoofdbehandelaar is dezelfde als die ik had bij Luca. Erg prettig dus!

Marieke blogt: week 34

By Blog No Comments

boxWe zijn terug van vakantie. En de baby beweegt nog steeds goed. Geen reden dus voor een extra controle in het ziekenhuis. Waar ik ontzettend blij mee ben. Zondag hebben we de laatste spulletjes voor de kleine meid gehaald. Voorlopig hebben we in principe niks meer nodig.
Maandag mag ik wel gewoon op reguliere controle. En zowel mijn hartslag als de hartslag van de baby zijn goed. En ook mijn bloeddruk is weer mooi met 110/65. Dinsdag ruim ik de box leeg zodat deze weer omhoog gezet kan worden. En ik alles voor de kleine meid er in kan leggen.
Woensdag mag ik ook weer dagcurve prikken voor de 34 weken controle. Dit keer is het wat makkelijker, aangezien Luca naar het kinderdagverblijf is. Ik breng hem daar al op tijd heen en ik ben zelf iets na half acht in het ziekenhuis. Daarna naar huis en ontbijten. Ik wil alvast het een en ander opruimen in de babykamer, maar het lukt me niet echt om iets uit te voeren. Tegen tienen is het weer tijd voor mijn ritje naar het ziekenhuis. Binnen vijf minuten ben ik klaar en kan ik weer naar huis. Nu heb ik wat langer de tijd. Want ik hoef nog niet te lunchen.
Als het twee uur is, mag ik me weer melden. En ook nu ben ik zo klaar. Het prikken zit er weer op. En ik hoop dat het hier bij blijft. Maandag hoor ik de uitslag, als ik ook de 34 weken groeiecho krijg.