Ruim over de helft! Deze week was een genietweekje. Kleine trappeltjes in mijn buik die ik steeds vaker voel, ook overdag. Als ik aan het werk ben voel ik ze soms ineens, zo gezellig is dat. Met de bekkenpijn ging het wat beter, tot vandaag, eigenlijk. Ik heb bekkentherapie op woensdagavond. De afgelopen 2 weken had ik dat niet, eerst omdat ik zelf ziek was, de week erna omdat de bekkentherapeut op vakantie was. Gek genoeg had ik toen dus 2 goede weken. Nu begon het donderdag minder te worden, precies nadat ik was geweest. Het lijkt er dus op, dat ik er alleen maar meer klachten van krijg. Maar ja, helemaal niks doen is ook niet fijn. Ik merk namelijk, dat mijn conditie er enorm op achteruit ga als ik niets doe. Voorlopig ga ik er dus toch nog maar even mee door. Als het te erg wordt, kan ik altijd nog stoppen. In het weekend ben ik steeds wel enorm moe. Ik werk woensdag, donderdag en vrijdag. Dat kost me zoveel energie, dat ik op zaterdag meestal uitgeteld ben. Toch wil ik blijven werken. Onder de mensen blijven, wat te doen hebben. Anders duren de weken helemaal nog zo lang. Ik ben gewoon geen thuiszitter. Niks voor mij.
