Gisteren hadden we de 20 weken echo. Ik vond het reuze spannend. Je weet immers toch niet of alles goed zal zijn. Ik ben inmiddels toch 38, dat geeft meer kans op afwijkingen. Gespannen ging ik naar binnen. Het was dezelfde echoscopiste als bij de andere drie kinderen, dus dat voelde wel vertrouwd. Ik weet ook, dat ze meteen alles benoemt en het ook zegt als er iets niet goed is of niet goed zichtbaar is. Ze begon direct. Het was leuk om dat kleine mensje op het beeldscherm te zien. In het begin lag hij niet goed, met de ruggengraat naar ons toe. Na wat porren en draaien voelde ik een flinke schop en toen kregen we een paar mooie plaatjes. Alles werd gecontroleerd: of het bovenlipje dicht was, of de hersenhelften mooi aangelegd waren, of het hartje alle kamers had, of de ledematen er allemaal op en aan zaten en uiteraard werden de orgaantjes opgemeten. Doordat ik nu niet bij de verloskundige zit, kreeg ik geen brief mee waar alle metingen opstonden. Maar voor wat ik kon zien, klopte het allemaal prima met deze termijn. Geen gekke uitschieters naar onder of boven, bijna alles was rond de 20w 3d ofzo. Mooi op schema dus! Aan het einde vroeg ze of we wilden weten wat het geslacht was. Dat wilden we. Het was mooi te zien, maar we houden het voor onszelf hebben we afgesproken. Voor ons is het nu wat makkelijker. We hoeven nu maar 1 naam te bedenken en we weten ook of we de roze, of de blauwe babykleertjes weer tevoorschijn moeten halen!
